i.
Tuhafça onu doğuruyor şiir.
Halbuki sana eziyet etmiş o,
onu yıktın işte buraya yine.
Bunun için danıştın sanki kim'e? *
Ne kendine, ne bana.*
Sadece patinaj yapan
yağmurun suyuna,
değil aşkın alev kırmızısına.
Sevgiye de değil. Çünkü
saf su değil, yağmur suyu.
Yine de tüm sular akıyor,
aşağıda bir kuyu.
Topluyor bizi allahtan,
kova kova çıkacağız
daracık şu maşrapadan.
ii.
Ne kendine, ne de bana:
Demek geliyor içimden;
bu, ateş gibidir, suyun yanı sıra.
Çünkü sen danışsan sana, bana:
“Biz” uzaklaştırmadan ‘biz’i;
gideceğiz sen yerine “Biz” uzağa.
*
Çok karışık bir olgu bir seferlik,
aldığında eline sağlığını senin;
savunabilecek misin,
yaşayabilecek misin …
Cılız iletişimde, gerekli mi ağlamak:
şaşkın güvercinin paytak gözlerinde;
gece, kanatları arasında
uyumaya uğraşan kuğunun.
buhranın şenliğe açı
habise-katran cahil kevgirdir zaten
kendinden zaruri.
sorsan...
-
habise-katran: iyi huycul
Kayıt Tarihi : 28.8.2005 07:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiire verdiğin başlık var ya...alemsin!
ama şiirin içerik olarak çok güzel.
'yağmurun suyuna patinaj yaptırmak'
duygularımızı ve gözyaşlarımızı kuyulara salıp,maşrapa maşrapa sağılmak...
eline sağlığı almak yalnızca ve sağlık olsunla yetinmek...
cılız iletişimde yeterli mi ağlamak...
ve final...
'buhranın şenliğe açı
habise-katran cahil kevgirdir zaten
kendinden zaruri. '
verdiğin acı,iyi huylu da olsa ürküten hastalık gibi ama acıları süzen ,cahilliğindir ancak....
'sorsan...'
şiiri bu sözcükle bitirmen...
harikasın arkadaşım...
kutlarım...
TÜM YORUMLAR (1)