Virgül Şiiri - Necip Güleçer

Meksila'ya,

Bir virgül gibi ayırıyorsun
Kendinden sonraki tarihi
Artık hayat ne eski hayat
Ne de virgül
Alelade bir alfabe işçisi

Bir virgül gibi topluyorsun
Rüzgarleğin
Saçlarını arkaya
Açılınca hafif hafif
Başlıyor omuzların akmaya
Arasına virgül katıp harflerin
Durduruyorum zamanı
Dünya eski dünya mı? Değil

Bir virgül gibi kıvrılıyorsun
Darasız, solumdaki uçuruma
Zarif bir bıçak kesiğisin
Sekiyorsun kıvılcım gibi
Gecenin karanlık saçlarına
Kamaşıyor gözlerim