Esir ettim yıllarımı bak gözümde yaş
Deme ardımda ağlayan garibim kaldı
Yorgun düştüm bir bedende dediler şarhoş
Enkaza dönüştü aşkım viranım kaldı
Her akşam her sabah baykuşlar öten
İki taşı yıkık duvar örenim kaldı
Bir boşlukta döndüm döndüm görmüyorlar ki
Sen kaderin kurbanısın demiyorlar ki
Bir kuş gibi yaralıyım bilmiyorlar ki
Ecel bekler son durakta trenim kaldı
Beni alan tüm yıllara haykırmak için
Biraz sitem biraz sesim nefesim kaldı
Her gece matemim
gönül ağadı
Hasret zincirini
kader bağladı
Döktü yaprağını
dilek ağacı
Ardımda ağlayan
sevenim kaldı
Salih SEFER
ANKARA
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
