Virani Şiirleri - Şair Virani

İki nokta üç Uruf dört kitap andan çıkar
Elif i Lam den ayıran ol kezap dinden çıkar
Elif i Lam ı rumûzun anlamaz binde bir can
Ziya Veren Şems i Kamer Mah hitab andan çıkar

Arifi billâh olanlar seçer aktan karayı

İstemem alemde gayrı meyvayı
Tadına doyulmaz balımdır Ali
İstemem eşyayı verseler dahi
Kokmazam sünbülü gülümdür Ali

Ali'mdir kadehim Ali'mdir şişe

Kesreti ref eyle gel gir vahdetin meydanına
Ehl - i dünyadan baid ol varma anın yanına

Tabi - i nefs olma zinhar uymagıl vesvasına
Gel eğer müştaak isen sen evliya erkanına

Kıblegahımdır Muhammed Mustafa
Secdegahımdır Aliyyü'l - Murteza
Can u başı ben Ali'ye vermişim
Yoluna kurban olayım dersea

Kıblegahımdır Hasan Şahım Hüseyin

Kudret kandilinde parlayıp duran
Muhammed Ali'nin nurudur vallah
Zuhur edip kafir ieşkerin kıran
Elinde Zülfikar Ali'dir billah

Elinde Zülfikar altında Düldül

La mekan ilinden geldim cihana,
Arar iken ehli cana eriştim.
Elden ele kabdan kaba süzüldüm,
Katarlandım doğru raha eriştim.

Bir gerçeğin eleğinde elendim,

Lâm elif ten seyr ü seyrân eyledim,
Hakk’ı buldum, cismi cânân eyledim.

Nuh felek burcunda kurdum haymeyi,
Tahta çıktım, aklı sultân eyledim.

Mazhar - ı nur - ı Huda'sın ya Muhammed ya Ali
Hemdem - i Şah evliyasm ya Muhammed ya Ali

Hem Hadece Fatıma Hulku'r - rıza'nın hakkıçün
Gözlerime ruşenasın ya Muhammed ya Ali

Nazar eyle eya talib
Ali'dir cümle zatullah
Ali şanında saddakna
Ali nuruna eyvallah

Ali nur - ı hakikattir

Nebîlerdir benim cismimde cânım
Velîlerdir velî dînim imânım

Nebîlerdir vücûd-ı (men ledün) nüm
Velîlerdir ve lâkin asl-ı kânım