Nasıl sarılmıştım her gece hayaline
Öpmüştüm koklamıştım
İşte bu demiştim nefes almak
Şiir bu demiştim
Aşk bu demiştim
Şarkıların notalarına eşlik ederdi hıçkırıklarım
Aldığım nefesin anlamıydı
Ayaklarımın varmak istediği yön
Görmek istediğim tek çerçeve
İnce bir yağmurun yaydığı toprak kokusuna takılıp
Dolaşmak istediğim tek hayaliydi el ele
Baktığım her şeydi, gördüğüm tek şey
Adın söylediğim tek isimdi
Korkumun en uğrak yerindeyim şimdi
Yokluğuna sarılmak hükmüne kelepçelendim
Ne umudun bittiği ne başladığı günler doğuyor artık
Aynalardan silindi gülümseyişim
Darbeler indi ruhuma, örselendim
Adını koyamadığım sızılardan kaçamıyorum
Varlığımda koskocaman bir boşluğum
Hiçliğin en uç noktası ben
Beynimden kaçtım her salise
Bıkkınlık tütüyorum, kendimden yoruldum, yorgunum
Köyler, kasabalar kurardım ya hayallerime
Dudaklarınla boyardım bahçeleri
Tayfını bile sildim yüreğimdeki güneşin
Harabe her yer
Ben gibi, izlerin gibiyim
Yıkıldım, çöktüm.
Benden adam olmaz artık, viranenin tekiyim
2007
Kayıt Tarihi : 28.5.2011 09:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)