Haykıran dilim hiç susmuyor
İki gözüm hep yaş döküyor
Viranedir bu garip gönlüm
Ayrılık beni öldürüyor
Artık bedenim yok oluyor
Güzel düşlerim yıkılıyor
Ey kör olası zalim felek
Kimse halimi hiç sormuyor
Şu gurbet elde yaram derin
Yattığım yerler hayli serin
Üstüme örtün üşümeyim
Dostlar gelince haber verin
Artık usandım gurbet elde
Vuran tipiden, esen yelde
Ah eden gönlüm yıkma beni
Bendeki yürek zor bir halde
Er kalk gönül er, biz gidelim
Dosta, kardeşe can diyelim
Çobanoğlu’yum hep böyleyim
Derdimi yalnız ben bileyim
Mehmet Çobanoğlu
16.07.2013
İstanbul
Kayıt Tarihi : 16.7.2013 22:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!