Güneş doğmuyor artık şehrime,
İnsanlar bir bir göç ediyor.
Fabrikalar, hastaneler, karakollar
Kimsenin umurunda değil.
Herkes canının peşinde.
Virane artık şehrim.
Bir ben, bir şehrim.
Yalnızız, başbaşayız.
Bir canavar gelip dağıtmış ortalığı.
Herkes tekrar gelmesinden korkuyor.
Kimi uzaktaki ailesine gidiyor.
Kimi diri diri mezara gömülüyor.
Virane artık şehrim.
Bir ben, bir şehrim.
Yalnızız, başbaşayız.
Gelecek düşünceleri,
Umutlar, hayaller, rüyalar…
Hepsi darma duman
Hiçbirinden eser yok artık.
Virane artık şehrim.
Bir ben, bir şehrim.
Yalnızız, başbaşayız.
Canavar olmuş yalnızlığın ta kendisi.
Düşünmemi vurduğu şehirleri.
Bilememiş aslında her insanın bir şehir olduğunu.
Yaktı, yıktı geçti yalnızlık canavarı.
Virane artık şehrim.
Bir ben, bir şehrim.
Yalnızız, başbaşayız.
Kayıt Tarihi : 6.1.2010 22:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!