Virane Sarayımı Bir Konağa Çevirdin

Esiyorken başımda nice asi rüzgarlar.
Yüreğimdeki seni fırtınaya çevirdin.
Bitmedi hiç dilinden, sunduğun intizarlar.
Ruhumun surlarını serdin, yere devirdin.

Gitmiyordu başımdan sensizliğin korkusu.
Tamama eremedi sevdamızın türküsü.
Bu kadar sürmeseydi ikimizin öyküsü.
Bir sayfaydı koskoca bir romana çevirdin.

Gün geçtikçe uzaktan seyrettiğim sılayı.
Depreşip el vurdukça kanayan bu yarayı.
Yüreğimde virane yıkık dökük sarayı.
Büyülü ellerinle bir konağa çevirdin.

Saklayıp gizlediğim kederle yüklediğim.
Döner diye yıllarca umutla beklediğim.
Bir güzelin aşkını aşkıma eklediğim.
Kaybolan benliğimi aldın sana getirdin.
Mehmet Murat