Sebeplerin sallanırken,yaşadığın zamanda.
Kavuştuğun hayaller döğülür,bu meydanda.
Çilelerin rüzgarlarında,savrulur hep taneler.
Sabır gölgesinde,kuruyan hayattır bu terler.
Kaşların gölgesine,çökünce acının dumanı.
Kavrulduğun akşamda yaşarsın,sonbaharı.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta