Kişi gün gelir kendisini tanıyamaz,
Sevdadan yorgun düşer,
Kördüğüm misali,
Kendi kendisini çözemez...
Bazen bir şarkıyla,
Bazen bir şiirle,
Mahkum olur melankoliye,
Ağlar nedenini bilmez,
Bir sevda geçer yüreğinden,
Bir kuş misali çırpınır,
Sevgisini söyleyemez...
Gül kanadı,
Bülbül sustu,
Gönül viran,
Duygular melankoli,
Kelimeler aciz,
Pişmanlık,
Cehennem ateşi gibi,
Sardıkça sarıyor bedenimi,
Kırayım, dökeyim,
İsyanları oynayayım istiyorum,
Göz yaşlarım tutuyor,
Kendimi kalbimde hapsediyorum...
Gönül hanem,
Evim
Gönül hanem,
Tek özgürlüğüm,
Gönül hanem,
Delicesine aşık olduğum tek yer,
Duygularımı, ruhumu, kendimi hapsettiğim,
Herkesten uzak,
Yalnızlığı doruk noktasında yaşadığım tek yer...
Hayat denen okyanusta yol alırken,
Bazen fırtınalarla,
Bazen darbelerle yıkılan,
Her doğan yeni güne,
Yeni bir umut hayaliyle tutunmaya çalışırken,
Yaşadığı depremlerle yerle bir olan,
Balyoza karşı dimdik,
İki cümle sözle yerle bir olan,
Gönül hanem şimdi bir viran....
Kayıt Tarihi : 29.3.2007 05:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her zaman söylediğim bir şey var.''Korkum sevmek değil,sevipte ayrılmak'' bu şiir tam bunu anlatıyor.
TÜM YORUMLAR (2)