Sanmayın ezelden virane gönül
Dalında yaprağım kurudu gitti
Ne bağban kaldı ne bahçe ne bir gül
Terk etti bir zaman var idi gitti
Hayaller içinde tahta kuruldum
Vefasız sevdaya boşa yoruldum
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var