06 Ekim 1969- Ankara
Bir zamanlar bu evde hayat vardı,
Güneş sanki en önce bu eve doğar,
Pencerelerinin önüne kuşlar konardı…
İçeriden bir kadın çocuklarına seslenirdi:
’ Sabah oldu, haydi yavrularım uyanın! ’
Bir zamanlar bu virane ev sımsıcaktı,
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta