Virana Saldı Şiiri - Cahit Konut

Sırrımı verecek kimse kalmadı,
Sevdiğim dost beni virana saldı.
Hiç biri derdime derman olmadı,
Tazelendi yaram, hicrana saldı.

Aşkın tezgâhında dokudum hasır,
Yüreğim iflasta, ellerim nasır.
Ne Yemen’i Koydum, ne Nil, ne Mısır,
Beni yâd ellere revana saldı.

Cahiller ilime bakmaz, ak’letmez,
Yanlışları görüp, doğruya gitmez.
Kimse garibanın elinden tutmaz,
Çöllerin içine tufana saldı.

Serin yaylalara konup, göçemem,
Katığını, ayranını içemem.
Zenginlerin kapısından geçemem,
Beni nankörlere mihmana saldı.

Meyhanede sarhoş oldu, ünlendi,
Dem haneye gitti, orda demlendi.
Sazendeyle aşka geldi söylendi,
Acılar içinde figana saldı.

Bezirgânlar halis malı satmadı,
Teraziler değerimi tartmadı.
Erenler de elimizden tutmadı,
Yolumu çevirdi, buhrana saldı.

Çalıştım, kazandım helâlden yemek,
Ter döktüm toprağa ben emek, emek.
Kendi kasap oldu, bizler de inek,
Kesti, doymazlara kurbana saldı.

Tezene de KARAC’OZAN; tezene,
Karşı geldim adaletsiz düzene.
Kin duydular, doğruları yazana,
Devir bozuldu da bühtana saldı.

06 Ocak 2019 GÖLBAŞI