Eli kulağındadır şimdi gecenin, yüreği avucunda.
Bir çocuğun mavzer siyahı gözleriyle bakmak yarınlara.
Ve ağır ağır soluyor içimde yüzün.
Yalın ayak, yırtarcasına ciğerlerimi,
Koşuyorum umuda, sevdaya.
Koşuyorum ölümüne inat.
Koşuyorum bilinmezliğine bir gecenin.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta