Günleri süzdüm gözümden
kör oldum karanlığında
yalnız sen vardın
durdum zamanın birinde
sen gittin benden
geri döndüm baktım
benden sen kaldın
insan bir viran şehirdir
ışıklarımı sen yaktın
yollarımda gölgene yürüdüm
ıssızlığımdan sen kaldın
gülüşüm gülüşünden
sesim sesinden
sana karışmışım
toprak tohum gibisinden
beni yaşayan sen vardın
sende öleyim sen yaşa
bir gökyüzü masalında.
Kayıt Tarihi : 29.7.2014 21:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!