Viran Olduk Şiiri - Şahin Karaman 3

Rüzgârla kırılan birer dal olduk.
Savrulup adeta bir hayal olduk.
Gönülden şakıyan dilleri sordum,
Şimdi sanki bizler birer lal olduk.

Sımsıcak insanlar artık kar olmuş.
Yanıyor yürekler kor ateş olmuş.
Ne hallere düştük akılda yordum,
Yerde bile bize vuranlar olmuş.

Dört yanımız viran yorgun taş gibi.
Kalbimiz çırpınan birer kuş gibi.
Sevgiyi bekledim nefreti buldum,
Ömrümüz çileli gönül şaş gibi.

Gözyaşlarım akar da hep boş gider.
Yürek dumanlıdır ona hoş gider.
İçtik hasretleri biz yudum yudum,
Ayılmaz bu baş bir gün serhoş gider.

Yaralı Şahin’im mekânım dağlar.
Şimdi ne haldeyim anlamaz sağlar.
Böyle gitmez diye sineye vurdum,
Düşün şöyle neler yaşatmış çağlar.

01 / 11 / 2006