Dünya denen bu okyanusun ortasında
Su alıyor yorgun gemimiz,
Bizse ne gamda ne telaştayız
Hasret çekenlerin viran kamarasında
Yokluğunla ikimiz yine baş başayız
Kaptanı yaralı, pusulası kayıp
Aşk denen bu geminin,
Yüzmeyi bilmeyen iki tayfasıyız
Altı üstü üç sayfalık bu hikâyenin
Meçhule karışacak son iki sayfasıyız
Ayrılamaz yüreğimiz bu batık gemiden
Filikalar yanmış,çilemizi çekemez kayık
Şimdi ancak atardamarlarımızı kemiren
Küçük bir tahtakurusudur ayrılık
Kayıt Tarihi : 9.11.2015 18:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuh Üstün](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/11/09/viran-kamaralar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!