Viran Bağ Şiiri - Yusuf Dursun Bulut

Yağan karı seyrederken, geçmiş hayallere daldım.
Sanki yağan kar altında bir tek sen vardın.
Yıkık duvar dibindeki hatırama baka kaldım.
Senden geriye kuru bir ağaç, viran bağ kalmış.

Sensiz yürüdüğüm o buzlu yollarda,
Sanki beyaz güller açmış dallarda.
Seni gördüm mazime bakarken camlarda,
Senden geriye yırtık perde, kırık bir cam kalmış.

Ağaçlar sanki benimle konuşmak istiyor.
Üstüne giyinmiş beyaz örtüyü için için ağlıyor.
Yaprağı onu terk etmiş gözleri hep ırağı arıyor.
Geride bir umut, birde hayal kalmış.

Kumlu çayın ağlamaktan gözleri kurumuş,
Ağlayıp sızlama, yalnızlık çok zormuş,
Bir zamanlar onunda seli boranı varmış.
Ondan geriye bir avuç kum bir damla yaş kalmış, Nisan 2011