Yüzün Bile Olmayacak Şiiri - Ahmet Kara 4

ben bir yaralı aslandan birde kanadı kırık kelebekten korkarım

bir bilinmeyen var
beynimin or/tasında.

bir deniz
rıhtımı görülür
çıkmak istesem de.

çaresizim

bir serap görülür / çok uzağımda

ruhuma dokunan
saçların gönülde raksıdır
hasret rüzgarları.

alışamadım her bakışında
göz kamaştıran aydınlığına.

sitemin olmuş / gözlerin dalıyor
zemheri soğukların
karanlığında

hala alışamadım
vedasına...

biliyorum
hüzünlü akşamların / gidiyor işte gidiyor
kanadı kırık kınalı kuzuların.

unutma,

bir gün dönecek sana
suskunluğumun kahrı ile
içimde biriktirdiğim duygularımın acısı
hatıralarına belki bir gül düşürecek
unuttuğun dikeni acıtacak yüreğini.

"gördüğünde bakacak / bir yüzün bile olmayacak."