Violet Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Bu biçare aşığı sen
gönül yurduna kabul etmediğin zaman
aman aman ah zalim sevgili aman
ben yurtsuz yuvasız ve lamekan
ben perişan
ben ki aşk dilenen
biçare meczup

ve vagon vagon hayat bir kara tren
diren gönlüm dedim diren
alenen ve zahiren

ve hangi aşk hangi masal
hangi rüya gerçek olmuş ki
herhangi bir zamanın
herhangi gizemli bir seherinde
bu biçare aşığı sen gönül yurdundan
kovduğun zaman
susuz bir yaz olurdu ömrü

hızla gelip geçen zaman
aman aman ah zalim sevgili aman

ben yurtsuz yuvasızken lamekan
tuba ağaçlarının altında
sahipsiz bir mezar olduğumda gelme

payidarındım senin dildarındım öyle mi
tek bir yaz gününü görmedim mevsimin kıştı
yakıştı velakin sana çok yakıştı

nazarlar değmiş ki bize
soldu artık Violet’inin menevişleri
portakal çiçeğin limon kokulun şimdi
yangınlardan kalan bir avuç kül oldu
yok şimdi onun alnında o sırma kakül

affetmem için seni bir iyilik yap at denize
savur küllerimi sevdiğim ege’nin koynuna

Yüksel Nimet Apel
14/Aralık/2016/Çarşamba/Bodrum