Vincent Van Gogh Şiiri - Akif Tütüncü

Papazın oğlu,
Yalnız
Renkli renkler dokundurmuş
Tuvalın dudağına
İçinin karasını
Rengin ateşinde söndürmek için
Acının
Arıtmasını resmetmiş
Çevresindeki duvarı kilitleyip
Atmış anahtarı çizgilere
Yabani patatesmiş hayat
Emekçinin ten rengi üstünde
Ruhun görünmeyen hatlarını
Avuçlardaki yüze işlemiş
Kader hüznünü dokundurmaktadır tuvale
Sandalye üzerinde oturan yaşlı mavi bir pantolon
Gömlek siyaha çalıyor
Yumruk olmuş ellerinde yitirilmişlikler
Resmin her yanından melankoli akıyor
Dayanak olmuş dizler yüze
Ufka bakıyor
Yüzünde şizofrenik gülümseme
İkiyüzlü bir dünyaya isyan ediyor