Vinç
veriyordu vinç
ağırlığın şiirini
paslı zincirlerin sesinde;
gürültüyle düşerek
koparmak istiyordu çelik halatlarını,
denizin bittiği yerde bitmek,
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta