Vildan Şiiri - Nurhan Ülkü

Ruhunun gizli tapınağına
Gülücükler serpiştiriyorum Vildan
Hüzün yağarken tenimin iç bahçelerine
Kirlenen anılara beyaz çarşaflar sermek
Arınmanın bir diğer yoluymuş
Yaşanmamışlıklar adına af diliyor
Ve işte bu yüzden
Kendimden soyunuyorum Vildan

Doğmayı unutan ceninler kusuyorum
Annemden yadigar ninni seslerini
Uğurluyorum mezarlarına
Katıksız acılarla beslenmeyi öğrendiğim gün
Kırgın çiçeklere değiyor gözlerim
Köklerinde kan damıtan bir sonda
Ağızlarını açıyorlar kıraç göğe
Sen daima gül
Kır çiçeklerinin yasını
Ben tutuyorum Vildan

Dudağım başka dudaklarda
Daha kanmadan tuza
Sana olan açlığımı bastırmak
Sahile iyot kokusu dökmekten geçermiş
Çeperini zorlayan kızıl günbatımlarından
Nasiplenmekse
Yakana iliştirilen şemsi koparmanın tek yoluymuş
Çiçek zoruyla konuşturulan aktarlardan duyuyorum Vildan

Yanıtını bilmediğim sorulara boğuyorsun
Acımasız Tiran
Kaç kez geriniyor yorgun sözcüklerim
İçimde aşılanmamış susuzluk
Anlatmaya niyetlendikçe azalıyor
Azalıyorum
Düşe kalka kavrıyorum
Lanetli bir zaferin sonucuymuş seni sevmek
Geç anlıyorum Vildan

Kendini kaçıncı kez asmış bir mağlubiyeti
Sindirememiş ihanetin sürgünüsün
Surlarının dışına itelenmenin sırrını
Anladığım gün
Barışacağım şiirlerle biliyorum
Ama sen de bil istiyorum Vildan

Çileyi kavramak zor
Adressiz yolculuklara salıverdiğim güvercinlerin
Gülüşünde ürperen çehre senin değil
Annemin

Susma konuş haydi
Yokluğun değil de varlığın içimi eziyor
Şuursuzca gülüne küsen diken gibi
Sancı/sızım / söyle
Neden hâlâ gözlerin
Yaralarımda tebdil geziyor

Güneş olmayı ben seçmemiştim Vildan
Karanlığın sarp yokuşunda
Acım safkanıyla hüznümü bilerken
Sarkıtıp istiharelerin altın saçlarını
Düşlerimi elinin tersiyle itmiştin
Nereye akıtacağımı bilemediğim iksir
Yüreğimde patlayınca
Ruhumun girdabından akıp gitmiştin Vildan

Arzuların cilalanıp
Oturtulsun tahtına
Sen kibir abidesi Vildan
Sen öpülmeye elverişsiz dudakların çorak ülkesi
Yine panayırlar kurulacak yüzünde
Yine kirli denizlere kulaç atacaksın
Şarabın kılavuzluğuna inanadur sen
Ben çimlere üstünkörü serptiğin
Kan lekelerinden bulacağım yolumu Vildan

Divit abanoz çekmecelerde saklı diyorlar
Metruk el yazınla kaç reçete yazdın Vildan
Kestin merhamet çiçeklerini hangi ağaca astın
Ruhumda temrinli mızraklar
Acılaşan sözlerin
Bakışların kaderime remil açıyor Vildan

Nerelerdesin şimdi silindi bak izlerin
Büyüdün uzaklaştın ölüme görünmeden
İki yüzlü bir ayrılık tuttuğunda nabzımı
Çözeceğim barok resimlerden taşan gizini
Ayağına düşen sefil gölgemin hatırına
Huzurunda parlatacağım alnımdaki secde izini