Seni öyle sevdim ki, içimde ki çığlık oldun,
Meyhanemde sakim sendin,kadehimde badem oldun..
Acırdı içimde derdim, Derdime derman oldun,
O el gibi susuşun yok mu, Gönlümde ki şakıyan Vildan..
Buldum yıllar sonra izini, yüreğimdeki ateş oldun,
Dumansız alevsiz yanan, küllenmemiş köz oldun…
Ukde idi içimde sevdam, söylenmemiş söz oldun,
O el gibi duruşun yok mu, Yüreğimde ki sultan Vildan..
Kesmiş iken umudumu, El açtığım duam oldun,
Mahşerde ki dileğimdin, Rabbimden niyaz oldun..
Mahpusdu gönlümde sevdam, azadına kelam oldun.
O el gibi gülüşün yok mu, sinemde ki hançer Vildan
01.01.2016
İsmail Recep NurKayıt Tarihi : 1.1.2016 21:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Desinler böyle sevda bu zamanda bulunurmu
Tebrikler
Selamlar
Degerli sairin icinde yillar yili biriktirdigi sevgiliye olan o hasreti,nakis nakis islemis, siirde adeta dile gelmis..Güzel siirinizi ve degerli sahsinizi yürekten kutluyorum..Selam ve saygilarimla..
Ne çare ki 'el oluyor' kavuşulmayınca sevdalar..
İçli şiirinizi kutlarım İsmail Bey, Kardeşim.
TÜM YORUMLAR (7)