Vijdansız Yar Şiiri - Baki Ortak

Bilseydim gönül verırmıydım sana zalim
Bilseydim delice severmıydım seni yalancı
Bilseydım ölümüne severmıydım dostlarım
Bilseydim kurşunların önüne dururmuydum
Nerde bileçektimki şerefsizçe sırtımdan vuracağını
Bilseydim yıllarca beklermıydım seni zalim
Yollarını gözlermıydım yıllarca zalim yar
Düşmanıma dost oldun kaleşçe kahbece
Degmezmışsın sen uysa ben yoluna gönlümü serdim
Göğsümü kurşunlara siper etim ama sen sen insafsız
Beni sırtımdan vurdun düşmanıma dost oldun
Sana sevdalı bu yaralı yüregimi bir süküp atabilsem
Öyle derin bir iz bıraktınki şu yüreğimde süküp atamıyorum
Bir atabilsem kurda kuşa yem edecem
Sana sevdalı bu yüreğimi kapanmaz bir yara bu
Kan revan içindeyim dilim susuyor gözlerim seni
Görmezden geliyor ama bu yüreğim
Sensiz yapamıyor vijdansız yapamıyor
Adını anmadığı bir gün yok oysa sen ellerin koynunda
Kım bilir kacıncı ruyadasın bense uykusuz gözlerimle
Sana sevdalı yaralı yüreğimle yuvasız bir serce gibi
Kapında cama cıkmanı bekliyorum insafsız
Umudumu aldın yaşantımı aldın özgürlüğümü aldın
En önemlisi sevgimi aldın yüreğimi aldın vijdansız
Mutlumusun şimdi bak gür senden gerıya kalan
Bir tek yırtık fotorafın kaldı elimde
Bak şimdi kapında bir dilenciyim sacım sakalım
Bir birine karıştı hey zalim bir kar topo gibi benimle oynadın
Aldın bütün umutlarımı sevinclerimı vijdansız mutlumusun şimdi
Bütün bunlar senin aşkın eseri bana bunları yaşattın ya kitapsız
Dileyim yaradan da günyüzü gürmiyesın tıpkı benim gibi seninde vijdansız
Yüregin kan kussun insafsız kan bana yaşatıklarını sende yaşayasın
Ama yinede seni seviyorum vijdansız seviyorum