Vijdansız Seni Şiiri - Yılmaz Tosun

VİJDANSIZ
ızdırabının sonu yok mu vefasız..
sen kaçtın ya hep benden
her yoluna çıkışımda değiştirdin ya rotanı
buz dağlarına çarpmaktan son anda kurtulan gemi gibi...

korkularımı yaşadım hep sende
hep karanlık bir yolun sonundaki ışığın,
gözüme ilişmesini beklerken
her seferinde zindanlara atıp gittin....

ciğerim yanarken susuzluktan
dudaklarım çatlamış,yollarda ise
sensizliğin izleri uçurumlar oluşturmuş
ben tutunmak isterken son bir ümitle
ellerini çektin ya benden vicdansız....

sokağından geçerken..
her gözümü dikişimde pencerene,
hep perdenin aralığında seni aradım,
korkarak çalarken kapını,
diz çöküp yalvardım
her seferinde yüzüme bile bakmadan
hep yüzüme kapattın vijdansız...

şimdi bakmakta gelmiyor içinden
o siyah beyaz resimlerimize
kimisinde kesmişsin beni
kalemle oymuşsun gözlerimi,
kör etmişsin o siyah beyaz resimlerde beni
sen değilmiydin aşkınla deli eden zaten beni..

camlara ismimi yazan,ağaçlara kalbimizi kazıyan,
içinde beni bir ömür boyu taşıyacak sen değil miydin..
sen değil miydin beni yaşatan vefasız.
sen değil miydin,ayrılıyoruz derken,
diri diri mezara sokan sen değil miydin..vijdansız sen değil miydin...

YILMAZ TOSUN