Filistin’de çocuk aç, bombalar iner,
Dünyada zalimler güçsüzleri yener.
Vicdansızlar uyur, rüyası rahat,
Kardeşi yanar, umurunda mı hayat?
Ekrana bakar, "amin" der,
Gaflete girmiş, uyuyor beden.
Bu rahatlık, bu sakinlik neden?
Bir lokma ekmek yok Gazze’de.
Kimi uyur lüks içinde, rahat,
Kimi bekler bir yudumla hayat.
Bir yanda açlık, bir yanda şatafat,
Bu nasıl vicdan, bu nasıl kabahat?
Dualar ederiz kapı ardında,
Ama sessiz kalırız zulüm anında.
Sözde ümmetiz, bir tek lafımızda,
Merhamet vicdan yok mu vatanımızda?
Kayıt Tarihi : 17.5.2025 09:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!