Vicdan mahkemesi kurdum kafamda,
Savcı ben, hâkim ben, tanık ben, sanık ben.
Acımasızca yargılıyorum kendimi!
Bildiklerimi öğretmediğim için,
Gördüklerimi göstermediğim için,
Pasif kaldığım için!
Yargılıyorum ben beni.
Çatışıyor çelişkiler kafamda,
Üç aşağı, beş yukarı.
İlk celsede karar verdim,
Suçlu buldum kendimi.
Ben suçluyum
Ve
Yaşamaya mahkûm ediyorum kendimi!
İnsanlık adına! Görmeye, göstermeye,
HEMDE ÖMÜR BOYU HIIIIIII.
Hiçde acımıyorum kendime…
Hüseyin GEDİK
Hüseyin GedikKayıt Tarihi : 20.6.2006 19:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)