Babasını döve döve öldürmüşler
Küçümencik gözleirnin önünde
Anasının yarısını bir bomba alıp götürmüş
Kan ve et yığını öbür yarısı
Oturmuş ağlıyor Vietnamlı bir çocuk
Minik yumrukları sıkılmış kinle
Belli bir şeyler düşünüyor
Kederden harap olmuş bir beyinle
Aklı ermiyor olanlara Vietnamlı çocuğun
Bilmiyor yaşamak nedir, ölmek nedir
Çoktan unutmuş sevinmek, gülmek nedir
Savaşın ne olduğunu anlamıyor bir türlü
Sadece açlık şimdi anlayabildiği
Midesini ve beynini kemiren bir açlık
Anası yok ki ona sıcak yemekler pişirsin
Babası yok ki ona renkli giysiler get
..........
..........
Kayıt Tarihi : 10.8.2001 12:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ve savaşın ortasında kalan her çocuğun dilinde binlerce ağıt var, yürek dağlayan
ruhunuz şad olsun
saygıyla
TÜM YORUMLAR (4)