Viceroy Şiiri - Mehmet Köksal 5

İnsan sevdiklerini aziz şeylere benzetirmiş
Ben seni en azizimiz suya benzettim
Hep beni sevmeni istedim deniz kıyısında
Saçlarımı okşayıp yalnız beni sevmeni
Elime ıspanak tabağı verip
Masallarla kandırmış annem beni
Dibinden çıkacak elma şekerini beklemişim
Oysa annem bana
Masalların en yalanını ta en başında anlatmış
Su hiçbir zaman yüz bir derece olmazmış

Kanadı kırık martıları uçurmuş bana çocukluğum
Çocukluğum, Canın sidikli kontesi
Ben cesur olamadım hiçbir zaman
Seni seviyorum bile diyemedim
Ayşe teyzenin viceroyunda aramışım seni
Oysa sen bir dumanmışsın
Bir dumanmışsın her seferinde içimden çıkıp
Kanadı kırık martıların diyarı, gökyüzüne giden
Ah Ayşe Teyzem
Bana masalların en yalanını anlatmışsın
Kanadı kırık martılar gökyüzünde uçmazmış