Doymadı mı haramla şişen o kursak? Her lokma bir yalan, her yalan bir tuzak! Unuttun mu kul hakkı, unuttun mu yazgı? Bir gün çöker boğazına o yediğin gazap!
Yaşamak dedin, sürünmekmiş meğer… Ne huzur var gözünde ne gönlünde seher. Yüzün güler belki ama içten içe çürür; ruhu yok sayan o beden, bir gün elbet kör ölür.
Kaçtın ölümden sanki vakti gelmeyecek, korktun topraktan sanki seni beklemeyecek; oysa her nefesin kefene bir düğüm, kaçışın yok bu hayat sana da bir hüküm!
Vicdanını gömdün yedin üstünü örtüp, kendini kandırdın her geceyi bölüp.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta