Doymadı mı haramla şişen o kursak? Her lokma bir yalan, her yalan bir tuzak! Unuttun mu kul hakkı, unuttun mu yazgı? Bir gün çöker boğazına o yediğin gazap!
Yaşamak dedin, sürünmekmiş meğer… Ne huzur var gözünde ne gönlünde seher. Yüzün güler belki ama içten içe çürür; ruhu yok sayan o beden, bir gün elbet kör ölür.
Kaçtın ölümden sanki vakti gelmeyecek, korktun topraktan sanki seni beklemeyecek; oysa her nefesin kefene bir düğüm, kaçışın yok bu hayat sana da bir hüküm!
Vicdanını gömdün yedin üstünü örtüp, kendini kandırdın her geceyi bölüp.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta