vurdu sarsıntısı kara toprağın
söndü sıcaklığı tüten ocağın
ana özlüyorum hani kucağın
sana hasret sensiz kaldı çocuğun
gecenin yarısı toprak yarıldı
gece karanlığı tekrar karardı
anam babam öldü dünyam yıklıldı
umutlarım kefen kefen sarıldı
ben bir çocuğum hep umutluyum
anayla babayla güzel mutluyum
çürükmüş bina şimdi yurtluyum
sahte mütahidin ben kurbanıyım
kölecioğlu üzülüyor diyor ki
zalım mütahidin yokmuş vicdanı
hem vicdanı hemde dini imanı
hiçe saydı kıydı insan canını
Ahmet kölecioğlu 1999
Kayıt Tarihi : 27.4.2025 07:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!