Ey vicdansız milletler merhamet Rab isteği!
Her ruh Hakla incelir, gülümsetir yüreği…
“Merhamet etmeyene merhamet edilmez! Der,
Ta ahirete varır, günah işleyen öder…
Mahlûkat kalp taşıyor duygularımız da var,
Acı vermek hoş değil Rab’bimiz günah yazar…
Üstelik de kul hakkı bu kurala uymalı,
Geçmişi boş verelim her canlı yaşamalı…
Biz, hepimiz insanız acı çektirmeyelim,
Rab’bim yarattı diye sevelim sevilelim…
Okudum inanmadım uygar olmamız gerek,
Takdir eden Rab olsun maksat hiç incitmemek…
Çok yerde anılıyor bilerek bilmeyerek,
Okur iken mahvoldum onlar yapmaz diyerek…
Mahlûk incitiliyor bu insana yakışmaz,
İşkence abes bir şey, mantıklar algılamaz…
Günahları Rab yazar her birimiz kusurlu,
Şahsım daha günahkâr olmalıyız duygulu…
Hiç incitmemeliyiz mahlûkat Rab’bi anar,
Rab’bimiz hiç affetmez, şahsına döner zarar…
(2011)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 29.3.2015 01:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!