Vicdansız Kimliği Şiiri - Nevzat Dağlı

Vicdanın sesini duyan insandır,
O sese kulağı tıkar vicdansız.
Adil kurallara uyan insandır,
Adalet dışına çıkar vicdansız.

Öküzün altında buzağı arar,
Mazlumu avlayan tuzağı kurar.
Kusur bulmak için uzağı tarar,
Rakibe dürbünle bakar vicdansız.

Doğruya düşmandır, eğriye dosttur,
İsteği muktedir yanında posttur.
Zulümler arttıkça yüreği mesttir,
Dostunu zevk için yakar vicdansız.

Güçlüye ram olur, güçsüzü ezer,
İftiralar atar, yalanlar düzer.
Güç toplamak için zalimle gezer,
Mazlum ümüğünü sıkar vicdansız.

Hakkı isteyeni hasımı bilir,
Emek sömüreni hısımı bilir.
Artırma istemez, kesimi bilir.
İşçiden elini çeker vicdansız.

Köylünün ürünü değer bulmazsa,
Elinde avcunda bir şey kalmazsa;
İktidar derdine derman olmazsa,
Aldırmaz dudağı büker vicdansız.

Yanında olamaz küçük esnafın,
Uzağında durur temizin, safın.
Taraftarı olur zengine affın.
Kirli havuzuna akar vicdansız.

Umurunda olmaz memur, emekli,
Muktedir olana göbekten ekli.
İktidar değişse değişir şekli,
Her taşıta uygun teker vicdansız.

Kendinden güçsüze hiddet huyudur,
Kadına, çocuğa şiddet huyudur.
Tehdit savururken müddet huyudur,
Sabır göstermekten bıkar vicdansız.

Doğaya, hayvana hiç değer vermez,
Çiçeğe, böceğe sevgi göstermez.
Sevgiyi, saygıyı adetten görmez,
Güçlüye selamı çakar vicdansız.

Şeytani fikirle çalışır usu,
Irkla, dinle, kinle böler ulusu.
Atatürk sevene hazırlar pusu,
Vatan koruyana takar vicdansız.

İster ki düşünce özgür olmasın,
Doğruyu savunan kimse kalmasın;
Düşmanı olmuştur hep özgür basın,
Zalimce üstüne çöker vicdansız.

Nevzat’ın vicdanı sızlıyor bugün,
Vicdansız olanı yozluyor bugün;
Gözyaşı dilini tuzluyor bugün,
İstemesin bizden şeker vicdansız.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat