Vicdansız İnsan Şiiri - Yasemin Çalışkur

Ne kadar uzaklaşırsan uzaklaş,
Acıyan yanımdan,
Kanayan ruhumdan.
Kulak kesildiğinde,
İşittiğim, hep “aynı” kırıklarım
Ve
Hüzün dolu gözlerim olur.
Cızırtılı ve cılız bir tını;
Defalarca, ama defalarca
“Aynı” yerden kırılmakta.
Alfabemde yer almakta.
Aşka uzak,
Nefrete yakın adam!
Oluverirsin hafızamda.
Vazgeçmeyecek misin içimde yaşamaktan?
Beni boğmaktan,
Müebbete mahkum etmekten.
Oysa,
İnsan oğlu ölümlüdür derler.
Sen neden ölmeyi bilmezsin,
Ey! vicdansız insan.