Vicdansız I Şiiri - Tunga Eralp

Onca şiir yazdım ona yıllarca,
Yekten bir kalemde çizdi vicdansız,
Sadece ben değil belki onlarca,
Yiğidi kapıya dizdi vicdansız.

Bana meftun olsun çok istiyordum,
Onu görmek için yol gözlüyordum,
Bir gün göremesem çok özlüyordum,
Lâkin başka yerde gezdi vicdansız.

Ben büyüttüm aşkı, sardım pamukla,
İşim olmaz eğri, büğrü yamukla,
O beni bir tuttu kızıl çamukla,
Benden iki günde bezdi vicdansız.

Son bir gayret dedim, kaçam kurtulam,
Derdimi bir dosta açam kurtulam,
Hattâ dağa, taşa saçam kurtulam,
Niyetimi erken sezdi vicdansız.

Şimdi biçareyim, aşkın selinde,
Boşa tıngırdarım sazın telinde,
Son arzum kalmaktı onun elinde,
Ayağı altında ezdi vicdansız.