Vicdansız Şiiri - Nuh Ali Berk

Bir inat uğruna açtın arayı
Ne hallere koydun beni vicdansız
Çölde serap gibi vardıkça kaçtın
Ne hallere koydun beni vicdansız
*
İnsan hiç gülerimi çile çekerken
Bazı şeyler için daha çok erken
Gönülden yürekten seni severken
Ne hallere koydun beni vicdansız
*
O eski günleri nasıl özlerim
Her yerde arardı seni gözlerim
Zoruna gitmesin artık sözlerim
Ne hallere koydun beni vicdansız
*
Senin için yüreğimi yakardım
Çıkıp çıkıp yollarına bakardım
Yanımdayken özlemini çekerdim
Ne hallere koydun beni vicdansız
*
Verdiğim sevginin üzeri kalsın
Dileğim odur ki huzur bulasın
Yürekten sevmiştim bunu bilesin
Ne hallere koydun beni vicdansız
*
Kulak ver ne olur bir tek çagrıma
Çare olacaksın gönül agrıma
Şimdi olsan basardım ben bagrıma
Ne hallere koydun beni vicdansız
*
Ben yaşarken içerimde sevdayı
Hüzünden kederden aldırdın payı
Gözlerim görmezdi sensiz dünyayı
Ne hallere koydun beni vicdansız
*
El alem hor görür diyemem ele
Baykuşu kondurdun gonca bir güle
Versem de götürmez sevdamı yele
Ne hallere koydun beni vicdansız
*
Kul Hızır’ım bunu yaşadım yazdım
Bilseydim vallahi gönül vermezdim
Kaç yıldır ben senin peşinde gezdim
Ne hallere koydun beni vicdansız
Ne hallere koydun beni vicdansız
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)