Anladım ben seni,
Vicdanlıyım diyorsun da;
Yolda giderken dalda ki kuşlara,
Sapanla taş attın.
Kediyi sevme bahanesi ile,
Kaç kez tekmeledin.
Ya sessizce ağlayan köpeği,
Sabahlara kadar,
Dört duvar arasında,
Karanlıkta bıraktığın,
Aç susuz günlerce,
Kapıyı üzerine kilitleyip,
Çekip gittin.
Anladım ben seni,
Vicdanlım.
Sen ki; İnsanı üzmeyi bırak,
Ağlatmaya da,kıyamazsın.
Kayıt Tarihi : 5.9.2013 01:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!