Vicdanların Kuduzluğu Şiiri - Yaşar Aydın

- Ömer Sayıcı'ya atfen -

Ettirdiği feryatlar duyulmasa da
Bıçak keskinliği tadındadır bazı acılar
Barındığı yeri kan-revan içinde bırakır

Bu dünyanın adaleti de ne ola ki denilip
Mahşere bırakılmış öyle hesaplar da vardır ki
Üzerine intikam yemini damlamıştır
Kurumaz da kurumaz...

Vay beni vayyy...
Getirilip karşıma dizildiklerinde
Kimlere hıncımın değesi
Bir yüzleşmedir bu böyle
Vay beni vayyy...
Vebalin altında ezildiklerinde
Kimlerin başını önüne eğesi
Bir gözleşmedir bu böyle

Rabbimden daha beterini bulasıcalar
Yüz üstü süründürüle süründürüle
Ettiklerine karşılık edileceklere götürülürken
Kimlerin yüreği şahitliğe yeter ki
Benden başka dayanasının

Ve heba edilen bir ömrü
Ok uçları gibi sırtında taşımış
Zebani duruşlu bir nefret ki
Merhametin kapısını
Açtırmaz da açtırmaz

Bilir misin Palu çınarı?
Bilir misin kaç kuyuya attılar beni
Bilir misin Palu çınarı?
Bilir misin hangi uçurumlara sattılar beni

Bir karıncaya bile kıyamazken
Kalleşliğin adresinden geleni affetmek
Meğerse ne de maşası bulunmaz bir közmüş

Kıl payı şafak sonraları yoluma çıksa bile
Zulamda saklıdır
Sabahı yasaklanmış gecelerim
Ne ben unuturum
Ne de onlar unutsun
Ki unutursak namert olalım

Neylersin ki,
Oyununa geldiklerimizi candan öte can bildik
Neylersin ki,
Vicdanların kuduz köpekliğine denk geldik