Hangi yüzyıldan arta kalmışım ben acaba?
Kader kulelerinin zindanları içinde.
Ben de yaşıyor muyum? Heba olmuşum, heba!
Çileli bir hayatın figanları içinde.
Ümitlerle avundum hasretini içerek,
Gecelerce kahroldum yaşamaya küserek.
Sensiz olduktan sonra dünya neyime gerek,
Tükenmişim bu aşkın isyanları içinde.
Yalvarırım ne olur, biraz acı halime,
Kalbimin sözü geçmez, tutulası dilime,
Öfkemle bileniyor ruhumda her kelime,
Bir sükûti hayalin hüsranları içinde.
Gönül ne hukuk tanır, ne hatır, ne de töre,
Umudun gergefinde düşleri öre, öre,
Sevenler cezasını aşkın hükmüne göre,
Fazlasıyla çekiyor vicdanları içinde.
Paranın gücü ile ne tezgâhlar kurulmuş,
Nice kafalar kopmuş, nicesi susturulmuş!
Mutluluklar esaret zincirine vurulmuş,
Bir takım züppelerin cüzdanları içinde.
13.12.1973 / Sinop
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 7.9.2014 02:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!