Uykudan uyanmamakta ölümüne direnen
Şerefin ayakaltın da, namusun dur kirlenen
Sanma topraktır, şehitlerin kanıdır çiğnenen
İzzet sende olmalıydı, çünkü Rabbin el Mecid
Ezilen horlanan değil, olmalıyız biz mucid
Çünkü her bir karış toprağında yatıyor şehid
Hele nasılda tapmışız, mala-paraya-pula
Hayatta razıyken Nebiyullah çaputa-çula
Bizler hırsın esiri olduk durmadan yaptık zula
Oysaki “Hakkın” rahmeti olmalı idi murad
Hani haykırıyordu ya şu Necip Fazıl üstad
Yüzüstü çok süründün, yeter kalk ayağa hey had
Şu kehkeşanlara karış, onu boyayan renk ol
Canını esirgeme hiç civanmert gözü pek ol
Sen Fatih’in torunusun dünya beşine denk ol
Çürümüş kokuşmuş bütün metalara et isyan
Sünepelik sinip saklanmak yakışmaz uyan
Hayalin birlik olmalı, nedir ki şu nisyan
Niçin payanda olursun şu oynanan oyuna
Düşman sinsi sinsi girmiş körfezine koyuna
Vakıf olup tarihine, rest çek düşman soyuna
Elinle şerri kovmaya yetmiyor ise gücün
Bari şu gönül gözünde belirsin ki hüzün
O zaman akan yaşların zulmeti boğar bir gün
Eğer ki sen olmadıkça koca cihana yaren
Batı olmaz ezilene ne bir çare ne merhem
Yapıyor görünür, yaptığını da yapar kerhen
Bir deri bir kemik olmuş bak Afrikalı çocuk
Gözlerinde ışık yoktur dudağında var uçuk
Hadi yine şu ötüken dağını yarıp da çık
Çakallar, kuzgunlar bekleşiyor yanıbaşında
Etten vazgeçmiş, buğur tanesi yoktur aşında
Çocuk yedi yaş görünür, delikanlı çağında
Hal, vaziyet bu, batı ıslık çalıyor başında
Altın madeni arıyor toprağında taşında
Sömürgecilerin gözü garibanın aşında
NURANİ’yem silkelenip yeniden kalk ayağa
Tüm ezilen coğrafyalara olasın parola
Sözde şu uygar dünya ya ilan olup duyrula
Osman NURANİ 29/07/2011 Cuma
Osman NuraniKayıt Tarihi : 12.10.2011 14:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Uykudan uyanmamakta çok sıkı direnen
Şerefin ayak altın da, namus dur kirlenen
Sanma toprak, şehitlerin kanıdır çiğnenen
İzzet sende olmalı, çünkü Rabbin el Mecid
Ezilen horlanan değil, olmalısın mucid
Sen ki, her karış toprağın da yatıyor şehid
Nasılda tapmışsın, mal ile paraya-pula
Hayatta razıyken Rasullah, çaputa-çula
O ne hırstır öyle, her daim yaparsın zula
Durma ara, Hakkın rahmeti olmalı murad
Hani diyordu ki ya, Necip Fazıl üstad
“Yüz üstü çok süründün, ayağa kalk Sakarya”
Ah kehkeşanlara aksetmiş bir renkte sen ol
Sünepelik, Sinmek, saklanmak yakışmaz sana
Ya bir derde deva, ya da bir kesere sap ol
Çürümüş, kokuşmuş tüm metalara et isyan
Hayalin birlik olmalı, nedir ki Kürdistan
Parçaladın, yarın mizanda olursun pişman
Sen payanda oluyorsun oynanan oyuna
Düşman sinsice girmiş körfezine koyuna
Sen hala gülüş-oynaş, güvenirsin soyuna
Elinle şerri kovmaya yetmiyorsa gücün
Hiç değilse gönül gözünde belirsin hüzün
O zaman akan yaşlar zulmeti boğar bir gün
Sen ki olmadıkça şu koca cihana yaren
Batı olmaz ezilenlere çare ve merhem
Hem yapıyor görünür, yaptığını da kerhen
Dön bak, bir deri bir kemik olmuş Afrika’ya
Kavruluyor, yanıyor büsbütün bir coğrafya
Somali unutulmuş, çünkü O Müslüman ya
Çakallar, kuzgunlar hep bekleşirken başında
Etten vazgeçmiş, bir tane buğday yok aşında
Çocuk 5 yaş görünür, delikanlı çağında
Hal, vaziyet bu, batı ıslık çalar başında
Mazlumların ahı-vebali, kalır boynunda
Melekler emir beklerler, Allah’ın arşında
Osman NURANİyem yarın ola bak hayrola
Tüm ezilen coğrafyalar da İhvan parola
Sözde uygar Dünya ya ilan olup duyrula
Osman NURANİ-(14 hece 29/07/2011 Cuma)
şiir
ve
kutlarım...
vesselam...
TÜM YORUMLAR (3)