Vicdanlar olmuş cüzdan 15.09.2024. 0 ...

Vicdanlar Olmuş Cüzdan

Bir zamanlar her sözü gerçek sanırdım,
Her bakışı dost, her gülüşü sıcak,
Şimdi bakıyorum etrafıma,
Yüzler soğuk, sözler yabancı,
Samimiyetsiz olmuş insanlar.

Bir gülüşte kırk yalan gizlenmiş,
Bir selamda bin hesap yapılmış,
Kelimeler dillerde dolaşır ama kalplere uğramaz,
Her şey yüzeyde, her şey sahte,
Samimiyetsiz olmuş insanlar.

Dostluklar çıkar terazisinde tartılır,
Menfaatler uğruna harcanır nice hatıra,
Kalpler buz kesmiş, eller sımsıcak,
Ama o sıcaklık sahte, o dostluklar yapay,
Gerçeklik kaybolmuş, maskeler yerini almış.

Her söz bir zehir gibi dolar içime,
İhanet tadında, güvensizlik kokar,
Bir zamanlar paylaşılan ekmek,
Şimdi boğazdan geçmez olmuş,
Çünkü her lokmada bir pişmanlık gizli.

Ne zaman unuttuk birbirimize sarılmayı,
Ne zaman terk ettik içten bir tebessümü,
Her bakışta bir hesap, her adımda bir plan,
Özledim, evet, saf ve temiz olan o eski zamanları,
Şimdi her şey yapmacık, her şey yabancı.

Ve vicdanlar olmuş cüzdan,
Her değer, her inanç satılık,
Para için döner başlar, bozulur ahlâk,
Nerede kaldı o tertemiz, vicdanlı insanlık?
Şimdi herkes kendi çıkarında, herkes kendi yolunda.

Ama ben, o samimiyeti yine de ararım,
Bir çift gözde, bir içten sözde,
Her şeye rağmen, bu samimiyetsiz dünyada,
Kalbimde bir yer ayırırım,
Gerçek dostluklara, gerçek insanlara.