Vicdanlar İflasta Şiiri - Veli Bilici

Bileyim hatamı vursun gene de,
Yıkılıp diz üstü düştü yere de,
Haykırdı, nerede, hatam nerede?
Ardından pis-pis gülündüğünde.

Sebebi ne idi bunca forsunun,
Can içinde can gördüğü dostunun,
Kıymeti hiç yokmuş, yokmuş postunun,
Anladı defteri dürüldüğünde.

Adalet, hak, hukuk güzel laflar da,
Birinden zerre yok, yok insanlarda,
Rastladı şeytana ayrıntılarda
Tan yeri ağarıp görüldüğünde.

Avazımı duyup deyin hünkara,
Vicdanlar iflasta, vicdanlar kara.
Bilici; kime dost, kime maskara?
Anladı bazara sürüldüğünde.