Vicdanın sesi Şiiri - İlhami Arslantaş

Bir gün şu dünyadan göçeceğim de
Dinle vicdanının sesini biraz
Tüm varlıktan yarın olacağım de
Terbiye et kendi özünü biraz

Kolay mı çekilir vebalin yükü
Olmadığın düşün dünyaya baki
Bıraktın mı acep bir alın akı
Düşünerek söyle sözünü biraz

İnsan deyip değer verebilirsin
Sevgiyle şefkâtle derebilirsin
İnanırsan hakkı görebilirsin
Doğruluğa döndür yüzünü biraz

Gönlünün gözünü halkına döndür
Fakirin canında acıyı dindir
Senide götürür bir yağlı kendir
Ucuzundan sakla bezini biraz

Engin ol kendini ağırdan satma
Toplumun içine ikilik katma
Mazlumun hakkını kâr diye tutma
Toprak da doyurur gözünü biraz

Rahatmısın komşun açken yanında
Görüp çırpınmaz mı yürek anında
Pazarlık olur mu insan kanında
Kendi bağrına bas közünü biraz

İlhami der vicdan insana nişan
Hiç cevapsız kalmaz haddini aşan
Bir teselli bulur yanıp tutuşan
Bam telinden yokla sazını biraz

SÖZÜM YÜZ YILLARDIR MAZLUMUN SIRTINDAN GEÇİNENLERE,
HER HANGİ BİR İNSAN ALINMASIN,
'SU AKAR ARKINI YAPAR'