Kulaklarımı gafla sömürdüler,
Maskesini yırttık karanlığın ifritten,
Ağzımı bıçak açmadı,
Düşündüm yüksek sesle..
Yüzüm kızardı, gözlerim sulandı,
Sürükledi rüzgâr havayı,
Değişti yönü rüzgârın,
Uçurumun kenarına koştum,
Sesini dinledim vicdanın..
Kayıt Tarihi : 11.8.2021 13:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Afşin Dualı](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/08/11/vicdanin-sesi-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!