Vicdanın rahat mı? Şiiri - Güler Kahraman

Vicdanın Rahat mı?

Gecenin sessizliğinde sor kendine,
Kalbinle baş başa kalıp yüzleş biraz.
Sözlerin kime ne acılar bıraktı,
Gözlerden akan yaşları gördün mü, sor.

Vicdanın rahat mı gerçekten?
Her “olur böyle şeyler” dediğin anda,
Bir kalbi daha mı eksilttin,
Yoksa görmezden gelmeyi mi seçtin?

Bir bakışla kırdığın,
Bir susuşla yıktığın oldu mu hiç?
Hesap sordun mu kendine,
“Bu benim eserim” diyerek, samimi bir iç çekiş?

Vicdanın rahat mı?
Her şeyi unutup uyuyabiliyor musun?
Ya birilerinin gözüne uyku girmiyorsa,
Senin kolayca kapattığın bir defter yüzünden?

Sor kendine, gerçekten sor,
Cevaplamak cesaret ister, bilirim zor.
Ama vicdanın sustuğunda,
İnsan da susar, hayat da… ve yalnızca karanlık kalır.