Ben sevgiyi yazarım, umudu, acıyı, çileyi, hüznü. Ağarmış günleri, bahara durmuş sevinçli yüzleri, masum çocukları, çiçekleri, kelebekleri yazarım, ama kötülüğü yazmam, kötünün yanında olmam, vicdansıza çanak tutmam. Buna ne kalemim yol verir ne yüreğim elverir. Babamın yedirdiği helal lokma, annemin yastık altı, sofra başı öğütleri ne de doğruluğu, dürüstlüğü, merhameti öğreten vicdanımın sesi izin verir...
Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Devamını Oku
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta