Sessizlik var içimde,
Soruları kimseye sormuyorum,
Kendime sorduklarım dahi sessizce,
Kimseye dokunmuyorum,
Kimsenin tavuguna dahi kışt demiyorum,
Yine de neden bana soruyorlar,
Sormaları gerekenden korktuklarından mı?
Kraldan çok kralcı olduklarından?
Oysa oysa kral çıplak ey insan,
Bana sormayın,içim sessiz,
Kendime dair vicdanım temiz.
Ama size dair hakkımı ise …..
Bilemiyorum …..
Her şeye rağmen helal mi etmeliyim.
04.07.2014, gü, Vicdani
Günan ÜlgenKayıt Tarihi : 4.7.2014 21:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Gün An Hayat’ın 100′ ü" Serisi
![Günan Ülgen](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/07/04/vicdani.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!