Vicdani Ret Şiiri - Sei Süable

Ben bir barışseverim, kimseyi öldüremem
Bir insanın ocağını düşman diye söndüremem
Bu vicdani intiharın vebalini kaldıramam
Memleketim bir savaşta olsa da olmasa da

Hiç mi yakmaz can almak bir insanın canını
Alnına bir mermi atıp yere dökmek kanını
Otur biraz ve düşün, dinle bir sol yanını
Onlar bunu acizce bulsa da bulmasa da

Acıya katlanamazdım, çok hassastı sinirlerim
Bu yüzden de korku ile doluydu tüm şiirlerim
Bir silahla öleceğime vücudumu zehirlerim
Hiçbir insan cenazeme gelse de gelmese de

Cebimizde orta çağdan kalma bir kitap
Elimizde al bayrak, tepemizde afitap
Bu savaşın sonunda herkes düşecek bitap
Tanrı bizim safımızda yer alsa da almasa da

Ve sen, ardımda bırakacağım güzel kadın
Bir meleksin dediğimde bana hiç inanmadın
Sen koruyucu meleğimsin, olmasa da kanadın
Bunu benden başka biri bilse de bilmese de

Kral şaha kızdı diye harp çıkarır şehzadeler
Gökyüzünden üstümüze düşer kamikazler
Fakirler savaşta ölür, yaşar asilzadeler
Bazılarımız bu cenkte sağ kalsa da kalmasa da

Kimi zenci, kimi beyaz, kimsiyse sarı
Savaşmakla çözülmez milliyet sorunları
Sonuçta herkes aynı atanın torunları
Etnik ayrım bizleri bölse de bölmese de

Ben bir sanatçıyım ve yaşamaya hakkım var
Sözcüklerle birlikte dans eden bir aklım var
Yanımda hayat damarı kopmamış bir halkım var
Sanat yaşar, insanlar ölse de ölmese de