Vicdani Redçi Şiiri - Mahmut Nazik

VİCDANİ RETÇİ
Vicdani retçiyim ben
Vicdanım elvermiyor
Zincir vurulsun sevgiye
Yüreğim götürmez
Midem bulanır
Kabul etmez bir türlü riyayı

Bu nasıl yürek
Bu nasıl maya
Kim tohumladı
Kini kanı şu güzelim dünyaya
Ne şehitlik düşünür
Ne gazilikten medet umarım
Ne sürüye uyarım
Ne de sürüleşmeye varım
Ne biat ederim Zeus'a
Ne minnet ederim deyyusa
Direnmişim ölümüne
Zalimin zulmüne

Desem ki
Seviyorum ben
Acırım celladıma bile
Nefretinden bana ne
Ya öl
Ya öldür derler
Koymazlar vicdanı kendi haline

Desem ki
Şu dünyaya geldim geleli
Ölümüne severim
Her güzeli
Ya bete, betere demeli
Ne demeli çirkine.
Gereği var mı söyle.
‘Ya sev, Ya terk et! ’
Derler yine

Bayrak değil
Toprak değil
Ölüm değil
Özgürlük değil
Diyorlar ki diz çök eğil
Ölüme eyvallah
Başım gözüm üstüne
Ama sen gel de
Boyun eğ zalimin zulmüne

Bu adamlık değil
Yiğitlik değil
Hoşgörü hiç değil
Sen gel de
Çek çekebilirsen sinene

Ne düşün Şeyh Bedrettin'den
Ne gülüşün Hoca Nasrettin'den
Ne Karacaoğlan’dan bir sevdan
Ne Bektaşi'den bir dünyan
Ne Dadaloğlu Pirsultan gibi yiğitçe bir kavgan
Mevlana'dan bir rüyan

Git aslanım git işine
Düşüp de peşime
Gölge olma düşüme

Fermanın ferman değil
Dermanın derman değil
Özün riya
Her sözün yalan
Yolun hizbuşşeytan
Bir bildiğin “Teslim ol, Eğil! '

Git aslanım git işine
Bela olma olma başıma

Bilirim ne desem boş
Bakmazlar ne dediğine
Kurt olmaya gör
İştahın çekerse kuzuyu
Her şey bahane
Şeytan hükmetmiş bir kere
Sözün geçmez yüreğine

Hangi vicdana sığar bu
Hangi kitaba hangi dine
Tanrı bile sevmez de riyayı
Atar cehennem ateşine

Ne demeli bilmem ki
Vay senin
Edebine
Erkanına
Törene terbiyene
Yuh olsun
Dolabına değirmenine düzenine
Ona ayar
Ona düzen verene
Yuh olsun çizgisine girene

Vicdani retçiyim ben
İtirazım Var
Zalime
Zulüme
Zincirde sevgiye
Karanlıkrta göz edene

İtirazım var
Yalana dolana
Yaşlanmadan Ölüme

Vicdani retçiyim ben
İnsafı kurusun
Şeytanın şahı
Ferman çıkarmış ölümüme

Mahmut NAZİK 21.04.2008